De wereld vergaapt zich aan het economische wonder China. De gemiddelde groei van het Chinese Bruto Natioaal Product bedraagt de afgelopen 30 jaar maar liefst 9.91%. Per jaar dus, al 30 jaar lang! Daardoor is China in enkele decennia getransformeerd van een achtergestelde boerenstaat naar een moderne wereldmacht. Inmiddels is China na de USA de grootste economie ter wereld en indien het huidige groeitempo aanhoudt zal China rond 2020 de nummer 1 van de wereld zijn. Maar gaat dat echt gebeuren? Ik geef u 8 redenen waarom de Chinese economie vóór 2020 zal instorten. China wordt vast wel de nummer 1 van de wereld, maar mogelijk 10 jaar later dan veel analisten denken.
1) Het salaris van Chinese arbeiders is de laatste 10 jaar verdrievoudigd. Chinese producten worden daardoor steeds duurder. Hierdoor verliest China zijn status als lage lonenland en dus ook zijn positie als werkplaats van de wereld. De komende jaren zal steeds meer productie worden verplaatst naar landen zoals India, Bangladesh, Pakistan, Vietnam en de Philippijnen. Het verliezen van deze productie zal de Chinese economie een ingrijpende klap geven. Daarmee samenhangend profiteert China nog steeds van de dure productie bij de andere economische grootmachten (EU, USA en Japan). De Japanse Yen is echter in 2012-2013 aanmerkelijk goedkoper geworden. Japanse producten worden hierdoor, na meer dan 20 jaar economische malaise, weer beter verkocht. In Europa stagneren de lonen al jaren. In sommige EU-landen zijn de lonen zelfs stevig gedaald. Dat heeft tot gevolg dat de EU langzaam aan ook weer concurrerend wordt op de wereldmarkt. Dat kan ten koste gaan van China.
2) Chinese productie is weliswaar altijd goedkoop geweest, maar niet altijd van hoge kwaliteit. Sommige relatief dure landen blijven concurrerend (Duitsland en Japan bijvoorbeeld) vanwege de zeer hoge kwaliteit van de in die landen gemaakte producten. China zal zijn hele arbeidscultuur op zijn kop moeten zetten om zoiets voor elkaar te krijgen.
3) Een aanzienlijk deel van de economische groei in China gedurende de afgelopen decennia is te herleiden tot de bouw van woningen, kantoren en de wegen en hogesnelheidslijnen die naar die gebouwen toe leiden. De vraag naar nieuwbouw is op veel plekken in China echter al lang opgedroogd. Toch geeft de Chinese centrale overheid nog steeds opdracht om compleet nieuwe steden uit de grond te stampen. Daardoor staan inmiddels in China 65 miljoen(!) nieuwe appartementen leeg. De nog steeds relatief arme bevolking kan de prijzen van nieuwbouwflats helemaal niet betalen. Zolang de huizenprijzen in China veel te hoog blijven voor de massa, zullen die appartementen leeg blijven staan. Dit heeft ernstige gevolgen voor de inkomens van veel eigenaren van die appartementen. Indien de huizenprijzen stevig zouden dalen tast dat het vermogen van die zelfde eigenaren aan. Beide scenario’s geven de Chinese economie een stevige trap omlaag. De Chinese bouwgolf lijkt uit te monden in de grootste vastgoed-bubble in de geschiedenis. Die zeepbel gaat een keer barsten.
4) Aansluitend op het vorige creëert de Chinese overheid een reusachtige staatsschuld. Al die gebouwen en wegen moeten ergens van betaald worden. In China zijn het vooral de lokale overheden die door de aan hen opgedragen bouwquota verantwoordelijk zijn voor de building boom. Lokale overheden in China lenen steeds meer geld om de bouwopgave te realiseren. En over die schulden moet steeds meer rente worden betaald. Dit kan op termijn tot faillissementen van lokale overheden leiden.
5) China wil de wereld doen geloven dat haar economie veel weg heeft van een moderne en vrije markt. Grote economische ontwikkelingen worden echter voor een belangrijk deel nog steeds gestuurd door de centrale overheid. De geschiedenis heeft geleerd dat grootschalige centraal geleide economieën uiteindelijk vastlopen in bureaucratie en een totale inertie (zie Cuba, Noord-Korea en de voormalige Sovjet-Unie).
6) De Chinese overheid voert een permanente politieke en (para)militaire strijd om het land bij elkaar te houden. China dreigt door het grote aantal separatistische bewegingen te worden opgesplitst. Talloze regio’s schreeuwen om autonomie. Indien China uiteenvalt, kan dat de Chinese economie ernstig schaden.
7) China heeft de afgelopen decennia haar groei kunnen bespoedigen door middel van goedkope energie. De energieprijzen zijn echter de afgelopen jaren, mede door de grote vraag vanuit China zelf, aanzienlijk gestegen. Dit belemmert de economische groei.
8) China zal de komende jaren steeds meer concurrentie ondervinden van buurland India. India is in potentie een nog groter wirtschaftswunder dan China; het heeft over 10 jaar nog meer inwoners dan China, het land heeft een hoogontwikkelde technologiesector en een groot deel van de bevolking is hoogopgeleid en spreekt Engels.
De ontwikkeling die de Chinese economie nu doormaakt is vergelijkbaar met wat Duitsland en Japan gedurende de eerste decennia na de Tweede Wereldoorlog presteerden. Aan die stormachtige ontwikkelingen in Duitsland en Japan kwam na ongeveer 20 jaar een einde. China loopt door de bovenstaande factoren het risico om binnen enkele jaren ook in die situatie terecht te komen. China zal de komende eeuwen een economische wereldmacht blijven. Maar het huidige groeitempo is niet voor eeuwig vol te houden. Zodra dat besef tot de markt doordringt wordt het afwachten hoe hard de landing gaat worden.
(10405 views)
Voorspellen blijft altijd MOEILIJK zeker als het om de TOEKOMST ( als,indien , wanneer ,ik denk etc. etc. etc. enz. ) gaat ! Verder een goed onderbouwd ARTIKEL .
Interessant artikel. (Jammer dat er geen datum bij staat voor de tijdscontext.)
Ik vraag me eigenlijk af of gezien punt 5 de staat nou zo enorm rijk is en westerse bedrijven opkopen, zoals de Amerikaanse havens, of dat vooral de individuele Chinezen zo rijk zijn dat ze bedrijven als ADO Den Haag opkopen (?).